проверени факти доверлив извор
лекторирани
by Melinda Ham, Macquarie University
Лекарите нарачуваат непотребни, скапи и инвазивни тестови на крвта за децата да откријат недостаток на витамин Д, кога наместо тоа би било подобро да се преземат едноставни превентивни чекори за да се осигури дека децата добиваат додатоци од суштинската хранлива материја, според истражувањето предводено од Универзитетот Мекквари.
Недостатокот на витамин Д, особено во првите 12 месеци од животот, ги става децата на ризик од развој на нутритивен рахитис, потенцијално инвалидитет и, во ретки прилики, фатална болест. За да се спречи ова, сегашните глобални препораки велат дека сите деца треба да примаат додатоци на витамин Д во првите 12 месеци од животот, но рутинско тестирање за нивото на витамин Д кај деца кои немаат симптоми не се препорачуваат. Но, според истражувачите, помал број деца би имале корист од тоа да имаат суплементи подолго време.
Студијата на 61.809 тестови на крвта со барање нивоа на витамин Д кај 46.960 деца и адолесценти кои се јавиле на општи лекари во Викторија покажа дека шансата детето да направи тест на крвта за витамин Д во 2018 година е 30 пати поголема отколку во 2003 година – огромно зголемување. Но, шансата да се открие недостаток на витамин Д остана иста.
Дури и кога беше откриен недостаток на витамин Д, само 4% од децата беа следени во рок од три месеци за да се провери дали нивното ниво на витамин Д се подобрило.
„Сето ова тестирање изгледа контраинтуитивно и е симптоматично за нега со ниска вредност“, вели професорот Ивон Зурински, професор по одржливост на здравствениот систем на Австралискиот институт за здравствени иновации и еден од водечките автори на студијата.
Студијата е објавена во списанието Archives of Disease in Childhood. Тоа следи по претходна препорака на група меѓународни експерти дека тестирањето за недостаток на витамин Д без клинички знаци е непотребно. Овој совет се чини дека не се вкоренил во општата практика во Австралија, вели професорот Зурински.
„На матичните лекари им треба повеќе едукација за најновите глобални упатства засновани на докази, така што превенцијата наместо тестирањето е нивниот прв избор, а пациентите добиваат грижа од најдобрата практика“, вели професорот Крег Манс, коавтор на студијата.
Професорот Манс е директор на Истражувачкиот центар за здравјето на децата на Универзитетот во Квинсленд, педијатар во детската болница во Квинсленд и почесен професор на Универзитетот Мекквари.
Децата со недостаток на витамин Д имаат сериозни клинички компликации, вели професорот Манс.
„Тоа е спектар: може да преминете од целосно асимптоматски, до нејасни болки и болки, до нутритивен рахитис, до хипокалцемија (многу низок калциум) и потоа да имате напад. За среќа, тешкиот крај на спектарот е многу редок .
Од клиничка перспектива, децата со коски погодени од рахитис може да не сакаат да одат затоа што ги болат нозете или лесно се заморуваат. Тие може да имаат скелетни деформитети како што се задебелување на глуждовите, зглобовите и колената, наведнати нозе, меки коски на черепот и ретко свиткување на ‘рбетот.
Примарниот извор на витамин Д во Австралија доаѓа од изложувањето на сонце. Во лето, дури и релативно мала количина е соодветна. Кога кожата е изложена на ултравиолетова светлина од сонцето, се создава витамин Д. Луѓето со потемна кожа се изложени на поголем ризик да развијат дефицит на витамин Д, вели професорот Зурински.
„Само мајчиното млеко нема соодветни количини на витамин Д во него“, вели професорот Зурински.
„Доколку бебето е покриено со облека или има прекумерна заштита од сонце цело време кога излегува надвор, можеби многу малку добива од изложување на сонце“.
Проф.
Овие меѓународни упатства препорачуваат лекарите „универзално да ги надополнуваат сите доенчиња со витамин Д од раѓање до 12 месеци, независно од нивниот начин на хранење“.
Многу земји ги усвоија овие упатства, вклучувајќи ги САД, Канада, ОК и Европа, а прехранбените производи во овие земји се исто така збогатени со витамин Д.
Австралија допрва треба да ги усвои овие препораки на национално ниво – иако некои здравствени власти на локалната самоуправа ги прифатија – и ниедна од нашата храна не е збогатена со витамин Д.
Професорите Мунс и Зурински се меѓу групата австралиски експерти кои се залагаат да се усвојат препораките овде.
Сè уште има случаи на недостаток на витамин Д во Австралија, вели професорот Манс, што доведува до околу 4,9 случаи на рахитис на 100.000 деца, во споредба со 2,9 случаи на 100.000 деца во Канада и 7,5 случаи на 100.000 деца во ОК.
„Ако им дававме додатоци на витамин Д на сите бебиња во првите 12 месеци од животот, тогаш ќе го искоренивме, исто како што направивме со давање фолати на бремени жени за да спречиме спина бифида. Тоа е на дофат“, професорот. вели Маннс.
Повеќе информации:
Ивон Зурински и други, Тестирање на витамин Д кај деца и адолесценти во Викторија, Австралија: дали практиките на тестирање се во согласност со глобалните препораки?, Архива на болести во детството (2023). DOI: 10.1136/archdischild-2022-325000.