проверени факти рецензирана публикација
доверлив извор
лекторирани
од Детската болница Ен и Роберт Х. Лури во Чикаго
Повеќе од три од пет деца (63%) запишани во Medicaid не добиваат услуги за ментално здравје во рок од шест месеци по повредата од огнено оружје, според новата студија објавена во списанието Pediatrics.
Во Соединетите Американски Држави, 11.258 млади доживеале нефатални повреди од огнено оружје во 2020 година. Децата кои преживуваат повреди од огнено оружје се изложени на зголемен ризик за негативни исходи за менталното здравје, како што се новодијагностицирани нарушувања поврзани со траума, употреба на супстанции и нарушувања на нарушувањето. Покрај овие нарушувања, студијата покажа дека по повредата, речиси двојно се зголемил процентот на деца на кои им е дијагностицирано биполарно растројство, нарушувања на спектарот на шизофренија и самоубиствени идеи/самоповреда.
„Во нашата студија, откривме дека иако премногу деца не добиваа следење на грижата за менталното здравје, децата со нова дијагноза за ментално здравје идентификувана за време на средбата со повреда од огнено оружје имаа над двапати поголеми шанси за навремена поврзаност со амбулантска ментална здравствена заштита“, рече водечкиот автор Џенифер Хофман, MD, MS, лекар по итна медицина во детската болница Ann & Robert H. Lurie во Чикаго и асистент професор по педијатрија на Медицинскиот факултет Фајнберг на северозападниот универзитет.
„Ова покажува дека по повреда од огнено оружје, скринингот за ментално здравје и упатувањето за млади со висок ризик се од суштинско значење, како и што се бара со стандардите на Американскиот колеџ за хирурзи од 2022 година за центрите за детска траума. Оваа најдобра практика сè уште има потреба од поширока имплементација“.
Студијата, исто така, откри нееднаквости во пристапот до ментална здравствена заштита по повреда од огнено оружје, при што црната младина има помала веројатност да го следи менталното здравје отколку младите бели.
„Механизмите во основата на овие нееднаквости може да вклучуваат стигма и трошоци поврзани со пристапот до нега, ограничена разновидност во работната сила за ментално здравје и недостиг од професионалци за ментално здравје во областите каде што живеат црните деца“, рече д-р Хофман. „Потребно е внимание да се решат бариерите на поединецот, здравствениот систем и општественото ниво што може да ги спречат црните млади да пристапат до услугите за ментално здравје.
За студијата, д-р Хофман и неговите колеги ги испитуваа податоците на Медикејд за деца на возраст од 5-17 години со нефатална повреда од огнено оружје, кои живееле во 11 географски дисперзирани држави од 2010-2018 година. Идентификувале 2.613 деца со повреди од огнено оружје. Целта беше да се анализира како времето на првата амбулантска посета за ментално здравје по повреда од огнено оружје варира според социодемографските и клиничките карактеристики. Тие открија дека првата амбулантска посета на менталното здравје по повредата се случила порано кај децата кои претходно користеле услуги за ментално здравје.
„За децата без претходна употреба на услуги за ментално здравје, потребни се поголеми напори за да се поврзат со давателите на ментално здравје“, рече д-р Хофман. „За да се подобрат резултатите, важно е да се даде приоритет на раното откривање на потребите за ментално здравје, правичниот пристап до грижата за менталното здравје и навременоста на грижата.
Повеќе информации:
Џенифер Хофман и други, Педијатрија (2023).