проверени факти доверлив извор
лекторирани
од Дејвид Данелски, Универзитетот во Калифорнија – Риверсајд
Дневната грижа може да биде брутален почеток за некои од најмладите и најранливите луѓе во нашето општество.
Студијата на Универзитетот во Калифорнија, Риверсајд, покажа дека 16% од аутистичните деца – приближно едно од шест – се исклучени од предучилишни програми, а просечната возраст на отфрлените деца е само 3,3 години. Последиците за овие деца беа застрашувачки. Откако влегле во градинка, претходно избрканите деца се соочиле со поголем конфликт и зависност од нивните учители, меѓу другите тешкотии, покажа студијата.
„Тоа е шокантно“, рече водечкиот автор на студијата, Јан Блахер, угледен професор на истражување и во школата за образование во УК Риверсајд и во Одделот за психологија на UCLA. „Овие мали деца беа замолени да го напуштат училиштето затоа што демонстрираа однесувања директно поврзани со нивниот аутизам. Така, тие беа исфрлени од предучилишна возраст поради проблемите за кои им требаше училиште“.
Карактеристиките на аутизмот, вклучувајќи тешкотии со социјалната комуникација и некои повторувачки однесувања, може погрешно да се протолкуваат како форми на лошо однесување, што ги прави аутистичните деца поранливи на протерување, открија истражувачите. Дополнително, наставниците може да ги пропуштат невербалните обиди на децата да ги соопштат нивните потреби, што ја зголемува анксиозноста кај децата и може да резултира со бес на темперамент на толку млада возраст.
„Тоа се многу мали деца кои немаат поим зошто од нив се бара да го напуштат училиштето. И тоа ги остава децата во дилема“, рече Блахер.
Блахер и нејзиниот ко-автор, Аби Ајзенхауер, професорка на Универзитетот во Масачусет-Бостон на Катедрата за психологија, ги засноваа своите наоди во врска со протерувањето на извештаите од родители на 203 деца со аутизам. Нивниот труд „Исклучување од предучилишна и грижа за децата: Дали е покачено за децата со аутизам? беше објавено во списанието Exceptional Children.
Децата со аутизам беа огромно протерани поради проблеми во однесувањето.
„Наставниците ги гледаа како проблем, но не разбраа дека проблемот е показател за попреченост или нешто посистемско, со кое всушност треба да се реши“, рече Блахер.
„Многу од избрканите деца не беа идентификувани дека имаат посебни потреби. Тоа ни сугерира дека на наставниците не им паднало на памет да ги упатат на оценување. Значи, дел од тоа е недоволната свест на наставниците за распространетоста на аутизмот, и Како се манифестира во многу млада возраст. Да го разбраа аутизмот, можеби ќе беа инспирирани да се справат со него и да кажат: „Можеби требаше да го проценам ова дете“.
Блахер и Ајзенхауер, исто така, открија дека стапките на протерување биле повисоки во дневните центри во приватна сопственост, што укажува на поголема потреба од политики и практики кои го поддржуваат вклучувањето во приватни услови.
Нивното алармантно откритие за протерувањето од дневен престој произлезе од поголем проект, наречен Непречено пловење, финансиран со грант од 1,4 милиони американски долари од Институтот за образовни науки за развој на методи за подобрување на образованието на децата со аутизам од предучилишна и рана возраст. Оттогаш тие спроведоа пилот студија (рандомизирано контролирано испитување) за нова интервенција за потврдување на аутизмот за да им помогнат на наставниците подобро да разберат и да им помогнат на децата со аутизам на часовите за општо образование. Ова дело ќе биде објавено во претстојниот труд.
Блахер и Ајзенхауер бараат дополнителни средства за нивните пронајдоци за непречено едрење што ќе ги усвојат воспитувачите од предучилишна возраст и раното детство. Ваквите интервенции создаваат подобри односи меѓу учениците со аутизам и нивните наставници, рече Блахер.
„Децата кои имаат добри односи со своите наставници во раното детство имаат подобри академски, социјални и емоционални резултати.
Повеќе информации:
Јан Блахер и други, Протерување за предучилишна и грижа за деца: Дали е покачено за деца со аутизам?, Исклучителни деца (2022). DOI: 10.1177/00144029221109234.